Interview VMBO Kennisnet
2003

Hoe hebben jij en Remco Veldhuis elkaar leren kennen?
“Het is wat minder romantisch dan je misschien zou bedenken, maar we zijn aan elkaar voorgesteld door een wederzijdse vriend. We zaten allebei vaak te zeuren dat we iets met cabaret wilden doen. Die jongen werd er zo zat van dat hij zei: ‘spreken jullie eens met elkaar af, wie weet wat ervan komt’. Maar ja, dat is niet iets wat je snel doet met een jongen, zo’n blind date. Uiteindelijk spraken we toch af en diezelfde avond hebben we een liedje geschreven. En toen was de liefde geboren.”"

Sluit jij makkelijk vriendschap?
"Ja hoor, maar als alle vrienden- en vriendinnengroepen al gevormd zijn, kan dat soms toch even duren. Maar op school gaat dat altijd zo: in het begin van het jaar vormen de groepjes zich. Dat begon al toen ik van groep acht naar de brugklas ging; dan vindt er een natuurlijke schifting plaats, die voor mij goed uitgepakte. Ik had direct een hoop leuke mensen om me heen. In de vierde zocht iedereen echt zijn eigen groep op, vooral meisjes zijn daar erg extreem in. Met nog een ander meisje heb ik me daarvan gedistantieerd, maar ja: toen vormden wij eigenlijk weer ons eigen groepje!"

Wist jij vroeger al wat je later wilde worden?
"Van alles! Eerst wilde ik in het leger, dat is namelijk héél stoer.
Daarna wilde ik iets met Engels gaan doen, bijvoorbeeld lerares.
Intussen deed ik wel al aan toneel en dat vond ik zo leuk dat een vriendin me aanraadde me in te schrijven bij Harry Klooster Casting. Enige tijd later werd ik gevraagd voor Goudkust!"

Je volgt nu weer een opleiding. Is dat het einde van je leven als actrice?
"Ja en nee. Als er iets leuks langskomt waarbij ik kan acteren, dan wijs ik dat natuurlijk niet af. Maar in principe heb ik nu gekozen voor een beroep áchter de schermen: ik volg een éénjarige cursus aan de filmacademie in Amsterdam, waardoor ik productieassistente zou kunnen worden. De afgelopen drie jaar stond ik natuurlijk vaak op de set en hoewel ik veel dingen heb geleerd, waren er ook zaken die ik niet begreep. Daarom volg ik nu deze opleiding aan de filmacademie; ik wil precies weten hoe alles werkt. De cursus begon in september en ik heb het onwijs naar mijn zin, het is helemaal 'mijn ding'!"

Ben je een planner?
"Nee, niet echt. Ik heb nog geen idee wat ik over vijf jaar bereikt wil hebben, of wat ik zou willen doen. Ik wil namelijk nog zoveel. Als ik dat allemaal op zou moeten noemen, dan kunnen we nóg wel een interview houden..."

Je kwam als 16-jarig meisje op de set bij Goudkust. Was dat moeilijk?
"Nou, dat viel wel mee. Ik was de jongste, dat vond ik zelf best lastig. De eerste week dacht ik: 'wat is iedereen aardig tegen me.' De tweede week werd ik wat onzekerder: 'vinden ze me wel écht aardig, doe ik het wel goed?'. De derde week wilde ik weg. 'Wat doe ik hier?' peinsde ik. Maar snel daarna werd alles beter; iedereen bleek gewoon zichzelf te zijn. En erg vriendelijk!""

 Na Goudkust kwam Onderweg Naar Morgen. Wat was het grootste verschil?
"Andere acteurs en een andere crew natuurlijk, maar het grootste verschil zat in mijzelf: ik kende het wereldje inmiddels al een stuk beter. Tijdens het acteren betrapte ik mezelf soms nog wel eens op een foutje, maar daar maakte ik me uiteindelijk niet meer zo druk om. Iedereen maakt fouten, toch? Daar leer je juist van. Die houding maakte me een stuk meer ontspannen.”

Opeens werd je herkend op straat. Kon je daar goed mee omgaan?
"In de eerste maanden dat ik op televisie te zien was, besteedde ik aandacht aan iedereen die dat maar wilde. Ik was overal voor in. Maar terwijl ik met Jan en alleman een praatje maakte, merkte ik dat mensen vaak bevooroordeeld waren. Zo spraken sommigen me opeens aan op mijn gedrag in Onderweg Naar Morgen. Dat was een goede les: tegenwoordig trek ik me niet meer zoveel aan van die vooroordelen. Ik durf ook gewoon tegen iemand te zeggen dat ik even geen zin heb om leuk over Onderweg Naar Morgen te babbelen. Je kunt niet altijd tegen iedereen aardig zijn."

Tot slot: Ben je handig met computers en mobiele telefoons?
"Ja. Ik sms me helemaal suf. Omdat ik net verhuisd ben, heb ik nu even geen internetverbinding. Dan merk je opeens hoe onhandig dat af en toe is. Ik gebruik internet trouwens niet om te surfen, maar slechts om foto's te bekijken. Verder heb ik geen idee wat ik op internet zou moeten zoeken. Waar moet ik heen? Ik kan me wel enorm verliezen in computerspelletjes, al is dat minder dan vroeger. Ik was bijvoorbeeld onwijs goed in Super Mario; ik kon heel agressief worden als ik een level niet haalde..."’